نام فارسی: خرفه (خلفه)

نام علمی: Portulaca Oleracea L.

قسمت مورد استفاده گیاه: برگ­ها و ساقه­های برگدار گیاه

اختصاصات گیاه­شناسی:

جزو گیاهان علفی است، یک ساله است اما در صورتی­که یک بار کشت شود، همه ساله در همان محل دیده 
می­شود و حتی نواحی اطراف را نیز پوشش می­دهد. ساقه­های گوشتی و ضخیم دارد که در نوع وحشی گیاه عموما در سطح زمین قرار دارند. گل­ها ریز هستند و زرد رنگ می­باشند. میوه گیاه از نوع پوشینه است. این گیاه در محل شرکت داروسازی شهید قاضی به فراوانی وجود دارد به طوری­که جزو گیاهان هرز در محل گل­کاری­هاو گل­خانه­­ها به طور مداوم و مستمر وجین می­شود، غافل از آنکه دارای خواص داروئی مفید و فراوانی است که ذیلا به برخی موارد آن اشاره می­گردد.

خواص داروئی:

برگ­ها و ساقه­ها اگر به صورت خام مصرف شوند دارای ویتامین C هستند و در درمان بیماری اسکوربوت مفید واقع می­شوند، همچنین دارای مقادیر قابل توجهی امگا 3 می­باشد.

جویدن مقدار کمی از برگ­ها، کندی دندان­ها را برطرف می­کند البته اگر بیش از حد مصرف شود تاثیر معکوس دارد. برگ­ها و ساقه­ها صفرا بر هستند و در درمان تب­های صفراوی و تصفیه خون مفید می­باشند. قراردادن برگ­های له­شده گیاه روی زبان تشنگی را بر طرف می­کند. التهاب­های اعضای داخلی از جمله دستگاه گوارش و ادرار با خوردن این گیاه تا حدود زیادی مرتفع می­گردد. گیاه خاصیت مدر دارد و  به همین دلیل در خردکردن سنگ مثانه نیز مصرف می­شود. شیره تازه گیاه در صورتی­که با شیر مخلوط شود همچنین جوشانده دانه آن در آب اثر دفع کرم دارد.

به دلیل خاصیت قابض گیاه در درمان اسهال­های خونی به­صورت پخته از آن استفاده می­شود. در مصرف خارجی نیز قراردادن له­شده گیاه در محل سوختگی­ها و جراحات مفید می­باشد و خونریزی را قطع می­کند همچنین سردردها را تسکین می­بخشد. از طرفی داروئی موثر در درمان زگیل و میخچه می­باشد و ورم چشم را هم کاهش می­دهد.

از این گیاه به عنوان سبزی خوردنی حضرت فاطمه (س) یاد شده است. یکی از شیوه های مصرف گیاه این است که آن را می پزند سپس با کمی روغن و پیاز سرخ کرده و مصرف می نمایند این شیوه طبخ برای درمان اسهال و تقویت روده و تب گرم بسیار مفید می باشد.                            

 مهندس میترا فرهنگ فر